ગોદ માતની ક્યાં ?

‘ગોદ માતની ક્યાં ?’ ગીતમાં કવિએ આદિથી અંત સુધી માની મમતા માટેનો ઝુરાપો વ્યક્ત કર્યો છે. કવિને દુનિયાની કોઈ પણ મૂલ્યવાન વસ્તુ માતાનાં પ્રેમ-વાત્સલ્ય પાસે ફિક્કી લાગે છે. જેમાં માતનો હુંફાળો સ્પર્શ ન હોય એનું મુલ્ય શું ? કવિ વારંવાર પ્રશ્ન પુછે છે કે જીવનમાં તમામ પ્રકારની સુખસાહ્યબી મળશે, પણ એ દરેક વસ્તુમાં માની ગોદ, માની સોડ, માની રાહત, માની વાત્સલ્યપુર્ણ આંખો, માનો પાલવ, માનો મીઠો સાદ, માની હુંફ, માના હેતની હેલી, માની છાયા ને માની માયા ક્યાં છે ? એનો અભાવ સતત સાલે છે. માતૃમહિમાને બિરદાવતા આ ગીતને કવિએ ઉપમા અને રૂપક અલંકારોથી સમજાવ્યું છે. ‘ભર્યા ઉનાળે પરબ સરીખી માની માયા’ અને ‘બારે ઉમટે હેતની હેલી માની’ જેવા શબ્દો હ્રદયને સ્પર્શી જાય છે. ‘ગોદ માતની ક્યાં ? થી શરૂ થતી લયબદ્વ પ્રશ્નાવલી ‘માયા માની ક્યાં?’ આગળ વિરમે છે, ત્યારે એમ લાગે છે કે આ પ્રશ્નો નથી, પણ કવિના મનમાં સાલતી માની અધુરપ અને માનો ઝુરાપો છે.